شروعی دوباره

سلام 

من اومدم دیگه از بیکاری کلافه شدم امیدوارم بتونم خوب و مفید بنویسم نمی دونم چرا حرفم نمیاد؟! شاید دارم غریبی می کنم!!! به هر حال مهم اینه که می خوام یه داستان خیلی قشنگ بنویسم فقط یادتون باشه حتما در موردش نظر بدین باشه؟ پس بریم : 

*** 

طناب نجات 

کوهنوردی می خواست از قله بلندی بالا برود. او پس از سال ها تلاش ، ماجراجویی خود را آغاز کرد. 

شب ، بلندی های کوه را دربر گرفته بود و مرد هیچ چیز را نمیدید. همان طور که از کوه بالا می رفت ، چند قدم مانده به قله ، پایش لیز خورد و ـ در حالی که به سرعت سقوط می کرد ـ از کوه پرت شد. 

اکنون فکر می کرد که مرگ چقدر به او نزدیک است. ناگهان احساس کرد که طناب به دور کمرش محکم شد. بدنش میان آسمان و زمین معلق بود و فقط طناب او را نگه داشته بود. در این لحظه با صدایی بلند فریاد کشید : خدایا ، کمکم کن ، نجاتم بده! 

ناگهان صدای پر طنینی از آسمان جواب داد : اگر باور داری که خداوند می تواند تو را نجات دهد ، طنابی را که به کمرت بسته شده است پاره کن. 

مرد سکوت کرد ، تصمیمش را گرفت و با تمام نیرو به طناب چسبید. 

فردا گروه نجات اعلام کردند کوهنوردی یخ زده را پیدا کرده اند که بدنش از یک طناب آویزان بود و طناب را با دستهایش محکم گرفته بود ... او فقط یک متر با زمین فاصله داشت!!!